Hoe kan de nieuwe Europese Commissie de concurrentiepositie van de EU versterken door eiwitdiversificatie?

veld

Met de aantreding van de nieuwe Europese Commissie ligt er een unieke kans om een ontbrekend stukje van de beleidspuzzel in te vullen. Dit element kan helpen om enkele van de grootste uitdagingen van de Europese Unie aan te pakken. Terwijl voorzitter Von der Leyen en de 26 nieuwe commissarissen een onzekere toekomst tegemoetzien, kan het ondersteunen van inspanningen om de Europese eiwitvoorziening te diversifiëren een cruciale rol spelen. Het biedt niet alleen perspectief op een veiligere toekomst, maar versterkt ook het internationale concurrentievermogen van Europa. De opkomende sector van alternatieve of complementaire eiwitten heeft het potentieel om tegen 2050 maar liefst 9,8 miljoen jobs te creëren.

De potentie van alternatieve eiwitten

Europa, met enkele van de beste universiteiten ter wereld en een bloeiende academische onderzoekscultuur, heeft de mogelijkheid om wereldleider te worden in alternatieve eiwitten. Toch blijven Europese ondernemers vaak worstelen met het vertalen van wetenschappelijke doorbraken naar marktklare producten. Bovendien ontbreekt het in veel delen van Europa aan grootschalige faciliteiten om de productie op te schalen. Hierdoor dreigt het risico dat veelbelovende innovaties in de ontwikkelingsfase blijven steken of dat productie in het buitenland plaatsvindt.

Om dit te voorkomen, zou voedselbiotechnologie centraal moeten staan in toekomstige beleidsinitiatieven zoals de Clean Industrial Deal, de European Biotech Act en de herziene Bio-economiestrategie. Door te investeren in wetenschappers, infrastructuur uit te breiden en het regelgevingskader te verbeteren, kan de EU niet alleen haar status als wereldleider op het gebied van voedselbiotechnologie verstevigen, maar ook de kansen voor eiwitdiversificatie vergroten. Zo wordt een duurzame en concurrerende toekomst gewaarborgd en zullen Europese consumenten een ruime keuze hebben aan betaalbare en duurzame voedingsmiddelen zonder dierenleed.

Oplossing voor de landcrisis

Naast economische voordelen biedt eiwitdiversificatie ook een oplossing voor de landcrisis in Europa. De beschikbare productieve grond is schaars, terwijl de vraag naar ruimte voor landbouw, energieopwekking en natuurherstel blijft groeien. De huidige afhankelijkheid van intensieve veeteelt is niet houdbaar, zowel vanuit het oogpunt van dierenwelzijn als milieu- en voedselzekerheid.

Alternatieve eiwitten, zoals plantaardige producten, fermentatie-gebaseerde ingrediënten en kweekvlees, kunnen deze problemen aanpakken. Door efficiënter gebruik van middelen zouden deze innovaties tot twee derde van het huidige gebruik van dierlijke producten in Europa kunnen vervangen tegen 2050. Het vrijgekomen land kan worden ingezet voor voedselzekerheid, door gewassen te verbouwen voor menselijke consumptie. Daarnaast kan natuurherstel worden bevorderd door de uitbreiding van bossen en wetlands, die als natuurlijke koolstofputten dienen. Agro-ecologische landbouw kan biodiversiteit en koolstofopslag versterken.

In een hoog-innovatief scenario kan Europa zelfs volledig zelfvoorzienend worden in landgebruik. Dit ondersteunt boeren financieel bij de overstap naar duurzamere praktijken en draagt bij aan EU-doelen zoals het biologisch bewerken van 25% van het land en het herstel van habitats volgens de Europese Natuurherstelwet. Bovendien verlaagt een daling in broeikasgasuitstoot de noodzaak voor dure technologieën zoals koolstofafvang, wat Europa jaarlijks miljarden euro’s kan besparen.

Innovatie stimuleren

Het succes van deze transitie hangt af van gerichte beleidsmaatregelen. Investeringen in onderzoek en ontwikkeling, een efficiënte en veilige goedkeuringsprocedure voor innovatieve producten zoals kweekvlees en financiële ondersteuning voor boeren zijn essentieel. Boeren die overstappen naar duurzame praktijken kunnen bovendien worden beloond voor natuurvriendelijk landbeheer, wat hen motiveert om deel uit te maken van deze verandering.

Brede voordelen

De overstap naar alternatieve eiwitten biedt niet alleen economische en ecologische voordelen, maar ook sociale kansen. Een toekomst waarin voedselproductie, dierenwelzijn, natuurbehoud en plattelandsontwikkeling hand in hand gaan, komt binnen bereik. Europese consumenten krijgen toegang tot betaalbare, duurzame voedingsmiddelen zonder dierenleed.

Conclusie

De transformatie naar een diversere eiwitvoorziening is zowel een politieke als maatschappelijke uitdaging. Met de juiste stappen kan Europa echter pionieren in duurzame voedselproductie. Dit versterkt niet alleen de concurrentiepositie van de EU, maar levert ook voordelen op voor mens, dier en planeet.

---------

Bronnen: